اکسیم‌زدایی کاتالیستی اکسیم‌ها به وسیله PIDA در حضور Mn(TPP)OAc

منگنز را بیش ­تر در مرکز واکنش‌های آنزیمی همانند سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و فرایندهای پیچیده فوتو سامانه محرک اکسیژن، می‌توان یافت. برای دستیابی به مکانیسم عملکرد این آنزیم‌ها، گونه­ های گسترده ­ای از کمپلکس‌های منگنز مانند منگنز پورفیرین‌ها توسعه یافته‌اند که این کمپلکس‌ها گونه‌های فعال مانند سیتو‌کروم P-450  می‌باشند. منگنز پورفیرین‌ها و چندین متالوپورفیرین دیگر، به طور ویژه سامانه های Fe و Cr، به طور گسترده به عنوان کاتالیست در اپوکسایش آلکن‌ها، هیدروکسیلاسیون آلکان‌ها، کربونیل‌زدایی اسیدهای کربوکسیلیک، آروماتیزه کردن 1و4 دی هیدروپیریدین‌ها و اکسایش سولفیدها به کارگرفته شده‌اند. در این واکنش‌ها، اکسیدان‌های متنوعی مانند یدوسیل آرن‌ها، آلکیل‌هیدروپراکسیدها، پر اسیدها، پریدات‌ها، هیدروژن پراکسید و هیپوکلرید استفاده شده است.  در این مطالعه یک روش موثر ازاکسیم‌زدایی اکسیم‌ها به ­وسیله فنیل یدین دی استات (PIDA ; PhI(OAc)2) در حضور منگنز (III) مزو ـ تترا فنیل پورفیرین استات (Mn(TPP)OAc) و ایمیدازول در دمای اتاق معرفی شده است. بر اساس مطالعه‌های انجام شده به کمک طیف سنجی الکترونی، یک گونه حد واسط منگنز اکسو (Mn=O) در این واکنش‌ها پیشنهاد شده است. اگر چه اثرهای فضایی واکنشگرهای به­ کار رفته (اکسیم‌ها) در میزان فرآورده‌های تولیدی و زمان انجام واکنش‌ها دارای اهمیت بسیار است، شاهدهای به ­دست آمده نیز دلالت بر اهمیت اثرهای الکترونی دارد، به طوری که واکنشگرهای غنی از الکترون از واکنشگرهای با کمبود الکترون فعالیت بیش ­تری دارند. با توجه به نتیجه­ ها و همچنین بر اساس طیف الکترونی مخلوط واکنش‌ها، یک سیکل کاتالیستی برای اکسیم‌زدایی اکسیم‌ها پیشنهاد شد که در آن بر همکنش اکسیم با گونه  منگنز ـ اکسو پورفیرین منجر به تولید حد واسط ایمینیوم و سپس فرآورده‌های کربونیلی می‌شود.